فیبروم رحمی یا میوما

فیبروم رحمی چیست؟

فیبروم رحمی یا به اصطلاح میوما، توده های خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند. این توده ها در سنین باروری در رحم رشد خواهند کرد و تقریبا 50٪ از زنان تا سن 50 سالگی دچار فیبرومهای رحمی می شوند. احتمال زیادی دارد که شما به فیبروم رحم مبتلا شوید اما از آن بی خبر باشید. چون فیبروم ها رحم بدون هیچ گونه علامتی می توانند در رحم ظاهر شوند. احتمالاً پزشک شما به صورت اتفاقی در حین معاینه لگن شما به شما گفته است که شما دچار فیبروم رحمی شده اید. اما اصلاً نگران نباشید چون این سلول ها هیچگاه قرار نیست که به سلول های سرطانی تبدیل شوند.

به نقل از ویکی پدیا :

فیبروم رحم (به انگلیسی: Uterine fibroids) رشد بیش از اندازهٔ بافت رحم در زنان در سن بچه داری است. فیبروم رحمی یا تومور خوش خیم عضلهٔ صاف رحم، شایع‌ترین تومور لگنی در زنان است که تقریباً در پنجاه درصد زنان و معمولاً در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده می‌شود.این بیماری می‌تواند باعث نازایی شود. خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان، افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچه دار شده‌اند، پایین است. علاوه بر چاقی، مصرف زیاد گوشت قرمز از عوامل مستعدکننده ابتلا به فیبروم در زنان است. بعد از یائسگی معمولا فیبروم‌ها کوچکتر می‌شوند.

خانم دکتر مؤیدنیا پزشک متخصص بیماری های زنان و جراحی های درمانی می توانند به شما در درمان فیبروم های رحم تان کمک کنند. در این مقاله موارد زیر را در ادامه با هم بررسی خواهیم کرد:

• علت به وجود آمدن فیبروم رحم
• علائم فیبروم بدخیم چیست؟
• درمان سریع فیبروم رحمی
• آیا فیبروم ها می توانند بر بارداری تأثیر بگذارند؟
• آیا خطر ابتلا به فیبروم بدخیم بالاست؟

علت به وجود آمدن فیبروم رحم:

در واقع علت دقیق فیبروم رحمی و میوم هنوز مشخص نیست. فیبروم ها معمولاً به آهستگی رشد می کنند و بعضی اوقات حتی به اندازه یک جنین 9 ماهه بزرگ بشوند!

فیبروم ها وابسته به استروژن هستند و به همین دلیل قبل از 20 سالگی نادر هستند و بعد از یائسگی کوچک می شوند.

اگرچه دلایل ناشناخته ای برای به وجود آمدن فیبروم های رحمی وجود دارد. اما برخی ازعلائم دلیل بر دخیل بودن تغییرات ژنتیکی، هورمون ها و ماتریس خارج سلولی (ECM) بر این موضوع دارند.

علائم فیبروم بدخیم چیست؟

همانطور که قبلاً هم اشاره کردیم میوما رحمی علامت های خاصی ندارند. اما در صورتی که فیبروم علائمی از خود نشان دهد، این علائم می تواند بر اثر محل قرارگیری فیبروم، اندازه و تعداد آن ها در رحم متفاوت باشند. فیبروم ها باعث ایجاد علائم مرتبط با سیکل قاعدگی می شوند. خونریزی های شیدیدتر قاعدگی، خونریزی بین قاعدگی و خستگی ناشی از کم خونی علائم شایع آن است. با افزایش اندازه ، فیبروم ها می توانند به عنوان توده شکمی احساس شوند و می توانند روی مثانه فشار وارد کنند که منجر به تکرر ادرار و احساس فوریت در دفع ادرار می شود. بعضی اوقات، رشد فیبروم، از رشد عروق خون رسان به فیبروم سریع تر هست  و این مساله میتواند منجر به ایجاد درد شدید در فرد شود.

در صورتی که هریک از این علائم را در بدن خود حس می کنید باید با پزشک متخصص خود درباره این علائم صحبت کنید. باید بدانید که میوما یا فیبروم تنها با معاینه پزشک و سونوگرافی تشخیص داده می شود. اما سونوگرافی قطعی ترین و بهترین روش برای تشخیص اندازه و محل فیبروم های رحمی است.

اگرچه فیبروم رحمی باعث بروز بیماری سرطان نمی شوند اما می توانند خونریزی های سنگین و ضعف و خستگی و بی حالی شدید ناشی از این خونریزی ها را فراهم کنند. در صورت خونریزی شدید، گلبول های قرمز بدن خود را از دست خواهید داد و این بیشترین خطری است که افراد دارای میوما با آن روبرو خواهند شد.

درمان سریع فیبروم رحمی:

درمان فیبروم ها و جلوگیری از رشد بی رویه آن ها بیشتر از همه چیز به اندازه و محل قرارگیری آن ها و علائم به وجود آورده شده در بدن فرد بستگی دارد. باید بدانید که فیبروم های بدون علامت می توانند بدون درمان باقی بمانند. این یعنی اینکه این فیبروم ها به خودی خود، از بین خواهند رفت.

مدیریت علائم میوم رحمی به منظور کاهش خونریزی های شدید قاعدگی و درمان کم خونی صورت می پذیرد. از جمله این درمان ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

برداشتن هیستروسکوپی: مناسب برای فیبروم داخل حفره (ساب موکوزال).

میومکتومی لاپاروسکوپی : برای فیبرومها به اندازه 10 سانتی متر مناسب است.

میومکتومی باز : برای فیبروم های بسیار بزرگ و متعدد  مناسب است.

آمبولیزاسیون شریان رحمی : با جلوگیری از خونرسانی فیبروم ها که منجر به کاهش سایز فیبروم می شود.

سونوگرافی متمرکز با MRI: درمان جدید برای فیبروم های کوچک و متوسط ​​مفید است.

هیسترکتومی (لاپاراسکوپی یا باز): درمان دائمی مناسب برای خانمهایی که علائم شدیدی دارند و تعداد فرزندان خود تکمیل کرده اند.

آیا فیبروم ها می توانند بر بارداری تأثیر بگذارند؟

در حضور فیبروم ها ، بارداری اغلب بدون هیچ مشکلی پیش می رود. اما می تواند بر روند بارداری و زایمان تاثیر گذار هم باشد! فیبروم ها می توانند بارداری را دشوارتر کنند و همچنین می توانند خطر سقط جنین یا زایمان زودرس را افزایش دهند. به احتمال زیاد شما به سزارین احتیاج پیدا میکنید. خونریزی بعد از زایمان نیز می تواند یک مشکل باشد. به پزشک خود مراجعه کنید تا ببینید که آیا برداشتن فیبروم قبل از بارداری ضروری است یا خیر.

آیا خطر ابتلا به فیبروم بدخیم بالاست؟

این بسیار نادر است و به عنوان 1 در 1000 ذکر شده است. اگر فیبروم ها با سرعت بسیار بالایی در حال رشد هستند ، ممکن است برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر به اسکن MRI نیاز داشته باشید.

فیبروم رحمی بیشتر در طی معاینه پزشک متخصص مشخص می شود. پزشک متخصص شما می تواند از بی نظمی های رحمی، وجود میوم رحمی را تشخیص داده و به درمان آن بپردازد. امروزه درمان های متفاوتی برای فیبروم ها کشف شده است که بدون ایجاد درد و ناراحتی در شما می تواند به درمان فیبروم ها بپردازد. خانم دکتر مؤیدنیا متخصص جراحی های درمانی و بیماری های زنان می تواند به شما کمک کند تا بر بیماری فیبروم رحمی پیروز شوید.